Aankomen in het Mastenbos heeft altijd iets bijzonders. De hoge beuken loeren je aan, de historische spanning voel je hangen. Nergens anders vind je zo veel WO1 bunkers en loopgraven samen. In het begin kozen we vaak het kortere Loopgravenpad (toertje van 1,2 km). Hier crost elk kind vanzelf door een lange slingerende loopgraaf vol bunkers en vlonderpaden. Nu Anna & co groter worden gaan we vaker op ontdekking aan de overkant om te genieten van de prachtige heidestukken, het verborgen bunkerbad, de golvende heidebospaden en een gigantische bloemenweide midden in het bos. Het landschap verandert hier zo dikwijls en ligt vol met loopgraven, bulten, bunkers, grachten, vennen, vijvers waardoor de kinderen niet te houden zijn en deze 4km met enorm veel positieve esprit doorstomen.
We vieren het einde van de mooie zomer van 2024 deze keer in het Kempische Mastenbos met vier families tezamen. Wanneer we de parking een paar minuten voor de afspraak komen opgereden staat er al eentje geparkeerd (‘niet meer te houden’) en krijgen we een dikke claxon in ons gat van de derde familie waardoor een oud mevrouwtje zich bijna verslikt in haar thermos thee. De warme zomerse zonnestralen die door de hoge beuken op ons bolleke vallen, geven ons duidelijk allemaal goesting om er aan te beginnen. Maar we moeten wachten op de vierde wagen. En dat is geen enkel probleem. Aan de parking begint het Loopgravenpad dus de bende kids vliegt op het dak van de eerste commandobunker en we krijgen één van vele gekke bunkeroptredens. Hou nog wat energie over denk ik bij mezelf.
[Ik beschrijf het loopgravenpad niet verder, maar onderaan kan je de gpx vinden. Het is een heerlijke korte uitwaai activiteit voor elk weer en elk seizoen, en ideaal met kleine kindjes die nog geen kilometers kunnen malen. Let op dat je in natte periodes zeker botten aandoet want de bunkers komen onder water te staan.]
We zijn voltallig en steken met twee ouder-gendarmen de Kalmthoutsesteenweg over. Hierbij een warme oproep aan Agentschap Natuur & Bos/Wegen & verkeer: er is geen voetpad van de parking naar de overkant… kan hier aub een veilige oversteekplaats gemaakt worden? Ondertussen zie ik een oranje vlek verschijnen op een statige beuk, dat kan maar één ding betekenen: “Chicken of the Woods”! De zwavelzwam oftewel ‘Kip van het bos’ is een lekkere eetbare paddenstoel die doet denken qua textuur aan kip en qua smaak naar een goeie vleesvervanger. Na mijn boswachteruitleg slagen we het pad in op weg naar een eerste leuke vijverplek. De kinderen jagen op kikkers aan de vrijgemaakte oeverrand terwijl een mama hondendrol uit haar schoenzool verjaagt. Ieder zijn ding. Nog een warme oproep aan alle hondenbaasjes: ruim uw stront op, waarvoor dank.
Daar is de bunker met het riviertje! Vorig jaar hebben de kinderen hier staan spetteren in een bunkerbedding die water van de ene kant van de antitankgracht naar een lager gelegen deel brengt. Dit jaar hebben we minder geluk, het bunkerbad staat droog. Maar de kinderen spelen op de smalle bruggetjes en de steile wanden terwijl we ze volsteken met de eerste snackjes. Oh ja, Jax checkt snel even zijn mails. Nu volgt het mooiste stuk van het Mastenbos. Een speelse single track slingert zich voor ons uit langs het antitankkanaal tussen plukken fel purperen heide oftewel de “lavendel van de Kempen”. Hier voel je u alleen op de wereld.
We zetten koers naar het grootste aaneengesloten heideveld in het Mastenbos. Via de rand van het bos lopen we naar een heuvel die begroeid is met pijpenstrootjes. We klimmen op de grasbulten naar boven, duwen elkaar om en kijken met open mond naar de ons omringende hei. Waw. De oudste kinderen helpen de jongere op hun schouders, wat een groep. We zijn nu op het verste punt en keren via een ander groot heideveld en verschillende bunkers stilaan terug richting start. Maar ik weet dat dit nog niet het einde is.
Een heerlijk golvend pad brengt ons naar een bijzondere plek. Midden in het bos heeft men een open stuk gecreëerd en ingezaaid met een akkerweidemengsel. Klaprozen, korenbloemen, achillea’s, … kijken verleidelijk naar ons. De mama’s beslissen dat we met de rug op het gras moeten gaan liggen in het zonneke. Tijd nemen, vertragen, het even in u opnemen, damn dit doet deugd. Om de tijd te doden, begin ik de kinderen een verhaal te vertellen over Costa Rica, de Rijke Kust, en de Gouden Schildpadeieren. Ze luisteren aandachtig tot het enge stuk. Dat vertel ik pas vanavond aan het kampvuur voor we in een grote tent in de tuin samen slapen. Perfect toch.
We komen terug aan de kikkervijver wanneer een blauwe flits enkele meters voor mij wegschiet uit de oeverrand. Saar, Saar, IJSVOGEL! De dag kan niet meer stuk. We marcheren al zingend terug naar de auto’s en zetten koers naar de Bosduif. Een eenvoudige bostaverne waar je niet te veel van moet verwachten en het toch altijd gezellig toeven is voor oud (biertjes) en jong (speeltuin en diertjes).
Santé, zomer 2024, u was geweldig!
PRAKTISCH:
Afstand: 3,75 km
Toegankelijkheid: zand/bosgrond in de zomer, bij nat weer best botinnen/botten voor modder en nat hoog gras
Parkeren: volg google maps Mastenbos + Parking (Kalmthoutsesteenweg 120, 2950 Kapellen)
Redenen om erheen te gaan: speelbunkers, afwisselend bos, open stukken, antitankgracht, zomer purperen heide, herfst ten top met gouden grassen en veel paddenstoelenactiviteit
Horeca: De Bosduif (Marcottedreef 37, 2950 Kapellen)
Seizoenstip: heide in bloei (midden augustus tot midden september) en de herfst
Route: Volg zeker de gpx om de mooiste plekjes niet te missen! Download onderstaande gpx en gebruik Gaia gps voor iOS/Android
Comentarios